تایلند،کشور لبخند ها
دوستانه، صمیمی، لذت دوست، عجیب و غریب ،فرهنگ استوایی نشین و تاریخی کلید واژه های تایلند هستند .تایلند ، طلایی رنگ معابدش را ساطع می کند و سواحل استوایی و لیخند پر از آرامش مردمانش شما را به دیدن آنجا دعوت می کند. رهایی ای که هنگام موتور سواری به سمت ییلاق تجربه می کنید، شلوغی بازار صبح، شب زنده داری در بانکوک،رویارویی با تاریخ و فرهنگ ،قدیم و جدید، و در آخر غذای بی نظیر تایلندی ،فقط و فقط خاص سرزمین لبخندها است. برای آشنایی با تور ها به بخش تور های تایلند مراجعه نمائید.
بهترین زمان سفر به تایلند
در زمان کریسمس غربی ها تایلند بسیار شلوغ است و قیمت ها بالا می رود. در فصل باران های موسمی ، بین نوامبرو مارچ ، هوا خنک و خشک تر است و برای سفر مطلوب تر به نظر می آید.
آپریل تا ژوئن و شپتامبر و اکتبر ،تورست ها کمتر به تایلند می روند
در ماه های جولای تا اکتبر،که باران های سیا آسا می بار و بعضی جزایر بسته میشوند و قایق ها به طور محدود سرویس می دهند، زمان مناسبی برای سفر نمی باشد.
ویزای تایلند
ویزای تایلند به صورت عادی برای اقامت 1ماه بوده واز زمان صدور 3 ماه اعتبار دارد و آمده شدن آن 4 روز کاری زمان میبرد. برای دریافت اطلاعات دقیق به بخش ویزای تایلند مراجعه نمائید.
پول رایج تایلند
پول رایج تایلند بت است که با B نشان داده می شود.اگر بخواهید ارزان و اقتصادی پول خرج کنید روزانه 1000 بت برای مهمانخانه،خرید از بازار خیابانی و نوشیدنی و حمل و نقل عمومی باید بپرازید. کمی راحت تر بخواهید هزینه کنید،1000 تا 3000 بت بری هتل متوسط،ناهار و شام ،تورشهری و موتور دوچرخه است و برای مسافرت گران قیمت و لوکس از 3000 بت به بالا باید هزینه کنید.
فرهنگ تایلند
تایلند را اغلب با نام سرزمین لبخند می شناسند زیرا مردم آن تقریبا همیشه در هر موقعیتی لبخند بر لب دارند. در تایلند معمولا با چسباندن دو کف دست به یکدیگر در مقابل سینه، به دیگران سلام می کنند که این حرکت وای Wai نامیده می شود. اگر یک تایلندی در مقابل شما چنین حرکتی کرد، بهتر است که آن را بی پاسخ نگذارید. مردم این کشور همانند بسیاری از فرهنگ های آسیایی، احترام بسیاری برای اجداد خود قایل هستند و در واقع یکی از مهم ترین جنبه های فرهنگ آنهاست به طوری که برای احترام به بزرگترهای خود، در مقابل آنها خم می شوند.
افراد مسن تر نیز همیشه در تصمیمات یا مراسم خانوادگی نقش اول را دارند.تایلندی ها بسیار میهمان نواز هستند اما در عین حال فاصله طبقاتی برای آنها مهم است. آنها انسان هایی صبور و اهل مدارا بوده و از رفتارهای تند و توهین آمیز دوری می کنند. تابوهای آنها نیز بیشتر در زمینه مذهب و سلطنت است و بنابراین گردشگران نباید حرکت یا بیان اهانت آمیزی به خاندان سلطنتی یا مذاهب داشته باشند.
هنگام بازدید از معابد یا کاخ پادشاهی، گردشگران باید لباس مناسب و نسبتا پوشیده ای به تن داشته و پیش از ورود کفش ها را از پا درآورند.تایلندی ها همگی علاوه بر نام اصلی خود، دارای نام غیررسمی و معمولا کوتاهی نیز هستند که با آن یکدیگر را صدا می زنند. در این کشور پیش از نام بزرگترها عنوان Pee و برای کوچکترها عنوان Nong را به کار می برند. گردشگران می توانند از عنوان Khun نیز برای خطاب بزرگترها استفاده کنند.
دست زدن به سر افراد یا اشاره با پا به چیزی، در این کشور بسیار بد شمرده می شود زیرا تایلندی ها سر را مقدس ترین و پا را پست ترین بخش بدن می دانند. کتاب ها از جمله اشیای پرارزش برای آنها به شمار می روند بنابراین نباید آنها را روی میز سر داده یا روی زمین قرار داد.در کشور تایلند، رنگ های مختلف نشانگر روزهای هفته هستند. زرد رنگ روز دوشنبه است و از جایی که پادشاه کنونی در این روز متولد شده است، رنگ زرد نیز رنگ سلطنتی است و وجود پرچم هایی به این رنگ در سراسر کشور، نشانگر حمایت گسترده تایلندی ها از پادشاهی است. پس از سال ۲۰۰۶ که شصتمین سالگرد سلطنت پادشاه تایلند را در این کشور جشن گرفتند، بیشتر مردم در روز دوشنبه لباس زرد بر تن می کنند تا وفاداری و احترام خود را نسبت به پادشاه نشان دهند
مردم تایلند رابطه ای نزدیک با فیل ها دارند و این حیوانات جایگاه بالایی نزد این مردم دارند. اهمیت فیل ها در نمادین بودن آنها برای پادشاهی، مذهب و ملت است زیرا در تاریخ، اسطوره و افسانه های مردم تایلند، این حیوانات همواره نقشی برجسته داشته اند.فرهنگ تایلندی ریشه در فرهنگ هند دارد و دوران طلایی آن به زمان پادشاهی آیوتایا بازمی گردد که آثار تاریخی بی نظیر و هم چنین رقص و نمایش تایلندی بر جای گذاشته است.
غذای تایلند
غذاهای تایلند به دلیل قرار گرفتن این کشور در میان چین و هند، آمیزه ای از غذاهای این دو کشور است. غذا در تایلند وعده مشخصی ندارد و معمولا بخارپز شده یا تفت داده می شود. برخی از موادی که در آشپزی تایلندی بسیار رایج هستند عبارتند از: سیر، فلفل قرمز، برگ لیمو، شیر نارگیل، تمر هندی، زنجبیل، فلفل سیاه، ریحان، زردچوبه، زیره سبز، آب لیمو و سس ماهی.غذای اصلی تایلند، برنج به ویژه برنج سفید است که تقریبا در همه وعده های غذایی استفاده می شود. پس از آن رشته، کاری، و نیز ماهی و میگو در غذاهای این کشور به وفور یافت می شوند. دلیل آن نیز وجود خلیج تایلند و هم چنین رودخانه های بسیار است که وابستگی غذاهای تایلندی را به موجودات و گیاهان دریایی نشان می دهد.آشپزی سنتی تایلند معمولا به شکل آب پز، کباب کردن یا پختن بوده اما در طول سال ها با تاثیر از چینی ها، سرخ کردن و تفت دادن هم وارد آن شده است. فلفل را هم پرتغالی هایی که در قرن هفدهم از امریکای جنوبی به تایلند آمدند، با خود به همراه آوردند.در تایلند غذا یکباره و با هم سرو می شود. غذای مناسب تایلندی شامل سوپ، خوراک کاری با ادویه یا سالادی ادویه دار، سس همراه با ماهی و سبزیجات می شود. اما اگر سوپ ادویه دار باشد، غذایی بدون ادویه را جایگزین کاری می کنند زیرا باید هارمونی طعم و ترکیب در هر غذا و هم چنین میان تمام غذاها با هم وجود داشته باشد. در کنار این غذاها معمولا سالادی تند و چندین سس مختلف برای انواع این غذاها و نیز دسری شیرین و یا میوه های تازه وجود دارند.
جشن های سالانه ی تایلند
کم پیش می آید که در بانکوک باشید و جشن یا فستیوالی به مناسبتی برگزار نباشد! تایلند در طول سال، شاهد چندین جشن زیبا به مناسبت های مختلف است که بعضی از آنها نیز جزو تعطیلات رسمی کشور هستند. تایلندی ها از آنجا که علاقه زیادی به جشن و شادی دارند، از هر فرصتی حتی کریسمس، برای برگزاری جشن های ملی استفاده می کنند به طوری که سال نو را در تایلند سه بار جشن می گیرند: سال نو میلادی در ژانویه، سال نو چینی در فوریه و سال نو تایلندی در آوریل. بیشتر جشن ها ملی نیز در فصل خنک که بین ماه های نوامبر تا فوریه است، برگزار می شوند.
جشن آب: Songkran Festival
جشن سال نو تایلندی، در ۱۳ آوریل هر سال برگزار می شود و ۳ روز به طول می انجامد تا ۱۵ آوریل که نخستین روز سال جدید است. واژه Songkran در زبان تایلندی به معنی حرکت کردن و تغییر مکان است و علت نامگذاری آن حرکت خورشید در منطقه البروج است.
در این روز همچنین جشن آب برگزار می شود که در واقع شروع فصل باران بوده و به باور مردم تایلند، این آب بداقبالی را از آنها شسته و دور می کند. این سنت در جامعه تایلندی بسیار باارزش است. در روز جشن اعضای خانواده دور هم جمع می شوند تا احترام خود را به بزرگترها با ریختن آب خوشبو برروی دست های آنها نشان دهند و در مقابل از دعای آنها برای خوش بختی و سعادت برخوردار شوند.
در بعد از ظهر این روز پس از ادای احترام به بودا و شستن آن، همه مردم از پیر و جوان به یکدیگر آب می پاشند. معروف ترین جشن آب، در ایالت چیانگ مای در شمال تایلند برگزار می شود که مردم زیادی در این روزها از مناطق مختلف کشور برای شرکت در این جشن به چیانگ مای می روند.
جشن ماه کامل: Loy Krathong
یکی از زیباترین و محبوب ترین جشن های تایلند لوی کراتونگ نام دارد. این جشن هر سال در روز ماه کامل از دوازدهمین ماه تقویم قمری تایلند برگزار می شود که در تقویم میلادی معمولا روزی از ماه نوامبر است. لوی به معنای شناور کردن و کراتونگ به معنای کلکی به شکل نیلوفر آبی و ساخته شده از برگ موز است.
در شامگاه این روز بسیاری از مردم به کانال یا رودخانه نزدیک محل سکونت خود می روند تا کلک های خود را که شمع و عود روی آن را روشن کرده اند، برای ادای احترام و تشکر از الهه آبها، در رود رها کرده و تمام کینه ها، خشم و پلیدی ها ار از خود دور کنند. مردم هم چنین ناخن و موی خود را کوتاه کرده و آن را همراه با کلک خود رها می کنند تا ناپاکی ها را از وجود خود پاک کنند، آنها بر این باورند که این کار برای آنها خوش شانسی می آورد و گناه و بدی را دور می کند.
کلک ها از پوست و برگ درخت موز ساخته شده و با یک گل، یک شمع و ۳ عدد عود و سکه تزیین می شود. پیش از رها کردن آن در آب، آنها را روشن می کنند . تایلندی ها معمولا هنگام رها کردن کلک خود در آب آرزویی می کنند و بسیاری باور دارند که اگر شمع آنها تا زمانی که از نظر خارج نشده، روشن بماند، آرزوی آنها برآورده خواهد شد.
در چیانگ مای روز قبل از لوی کراتونگ، این روز را جشن می گیرند و فانوس های خود که به شکل بالون هستند را در شامگاه این روز رها می کنند تا بد اقبالی از آنها دور شود و نور فانوس راه درست را در زندگی به آنها نشان دهد.
معابد تایلند
دنیای آسمانی ،محرم بودایی ها در این سرزمین است. معابد طلای و درخشان در هر دو محله های مدرن و سنتی به چشم می خورد.درخت های انجیر هندی به طور نمادین با پارچه متبرک و مقدس پیچانده می شود تا ادای احترامی به ارواح ساکن باشد. زیارتگاههای خوش یمن، در کنار خانه های متواضع و یادواره ها، حلقه گل هایی که روی داشبورد ماشین قرار میدهند تا حوادث رانندگی دفع کند.مسافرا می توانند از خلوت مراقبه در چیانگ مای،فستیوال های مذهبی شمال شرق تایلند،صومعه های صخره ای زیرمینی کانچانابوری و فتشابوری در شمال تایلند،لذت ببرند.
مزارع و جنگل های تایلند
بین شهر ها و شهرستان های کوچک ، روستاهایی هستند که از ترکیب جنگل های استوایی و شالیزار های برنج به وجود آمده اند. در شمال،جنگل ها و مزارع در برابر کوه های آبی دندانه دار ،بالا آمده اند. این دهکده ها با آبشار های نقره ای مزین شده اند ودر جنوب صخره های خشن سنگ آهک مزارع کشت شده را لمس می کنند.شمال شرق که همیشه خشک است، در فصل باران به رنگ سبز امرالدی در می آید و در همین زمان برنج ها می رویند و مانند فرشی بر مناظر گسترده می شود.
