هراره

هراره:

جمعیت 1200000 نفر

پایتخت و بزرگ ترین شهر زیمبابوه مرکز حکومت، بانکداری و بازرگانی است.

در پایین شهر، هتل های مدرن و ادارات دولتی در طول خیابان شلوغ، پهن برافراشته شده است. میدان وحدت آفریقا در یک منطقه ی باز با یک پارک زیبا در هراره، موزه ی هنر، دانشگاه زیمبابوه و فرودگاه بین المللی ـ هردو بخش فقیر و غنی شهر در حومه قرار گرفته است.
هراره مرکز داد و ستد، تولیدات کشاورزی و دامی می باشد. تولیدات عمده مرکبات،غله،پنبه و تنباکو، محصولات صنعتی شامل پوشاک، کود شیمیایی، لوازم خانه و فولاد. در سال 1890 نوکوچان سفید پوست هراره را تاسیس کردند. این شهر نخست سالیسبوری نام داشت. نامی است انگلیسی مربوط به زمانی اکه انگلیسی ها به غارت منطقه می پرداختند. در 1923 قلمرو کولونی انگلیسی سالیستوری را پایتخت قرار دادند و حکومت خود گردان کولونی در رودزیای جنوبی بود. این کولونی در 1980 استقلال و سرانجام نام سالیسبوری به هراره تغییر یافت.
با استقلال زیمبابوه در سال 1978، 610000 نفر به هراره کوچیدند و حدود25 درصد آن میان سال های 1979 و 1985 کاسته شد.
جمعیت شهری آن از 1950 به 615000 نفر در 1980 و یک میلیون نفر به سال 1995 رسید. آهنگ رشد جمعیت آن چندان تند است که در سال 2010 به 9/1 میلیون نفر خواهد رسید. هراره از نظر صنعتی در کشور پراهمیت است. پارچه و توتون را به خارج صادر می کند. صنایع عمده اش شامل پوشاک، کود شیمیایی و وسایل کارخانه ای فولادی است و به واسطه وجود معادن طلا و فعالیت های بازرگانی و غیره شهر هراره رو به پیشرفت فراوانی است.
در دوره پیش از استقلال همه صنایع آن در دست بیگانگان بود ولی پس از استقلال شهر بیش از پیش رونق یافت.