شهرستان شیروان و چرداول یکی از شهرستانهای استان ایلام است که مرکز آن شهر سرابله میباشد . شیروان و چرداول در سال ۱۳۶۰ از شهرستان ایلام جدا شد و در تقسیمات کشوری قبل از ۱۳۶۰ از بخشهای آن محسوب میشد.
تقسیمات کشوری شیروان و چرداول:
این شهرستان دارای سه بخش و هشت دهستان است:
دهستانهای بخش مرکزی:
بخش آسمانآباد
دهستان شباب
دهستان بیجنوند
نقاط شهری: آسمان آبادسرابله
دهستانهای بخش شیروان:
دهستان کارزان
دهستان زنگوان
دهستان لومار
نقاط شهری: لومار.
دهستانهای بخش هلیلان:
دهستان زردلان
دهستان هلیلان
نقاط شهری: توحید.
شهر سرابله:
سرابله مرکز شهرستان شیروان و چرداول است. این شهر پس از جدا شدن توابع شهرستان شیروان و چرداول به عنوان مرکز شهرستان انتخاب گردید و تا قبل از یکی از روستاهای شهرستان ایلام به حساب میآمد. قبل از تبدیل شدن سرابله به مرکز شهرستان، روستای شباب(شواو) از اهمیت بیشتری برخوردار بود. اکثر جمعیت شهر سرابله را روستائیان مهاجر شهرستان تشکیل میدهد.
بخش شیروان:
شیروان یکی از بخشهای شهرستان شیروان و چرداول است. این منطقه که در شمال شرق استان ایلام و در حدود ۱۰۰ کیلومتری شهر ایلام قرار دارد یکی از حاصلخیزترین مناطق این استان است و مرکز ان نیز شهر لومار است. از عواملی که به حاصلخیزی این منطقه کمک کرده عبور رودخانه سیمره از شرق این منطقهاست که در تمام فصول سال دارای اب فراوانی است. این منطقه در فصل بهار به یکی از زیباترین مناطق استان تبدیل میشود ودر این فصل پذیرای مسافران زیادی از گوشه و کنار استان است.
بخش چرداول:
چرداول منطقهای از شهرستان شیروان و چرداول است. بخش چرداول در دامنه جنوبی رشته کوههای زاگرس قرار دارد و دارای آب و هوایی کوهستانی است. این منطقه از دو ناحیه کوهستانی و دشت نسبتاٌ هموار تشکیل شدهاست. در بخش کوهستانی، انبوه درختان بلوط و بادام کوهی، بنه(ون)، کیکم، ارجن و گون دیده میشود. مراتع بخش چرداول هم در بخش کوهستانی قرار دارد و زمینه مناسبی برای دامپروری سنتی فراهم کردهاست و به هم دلیل شغل اصلی ساکنان بخش کوهستانی دام پروری است.
جمعیت شیروان و چرداول:
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان شیروان و چرداول در سال ۱۳۸۵ برابر با ۷۳۹۷۳ نفر بودهاست
زبان شیروان و چرداول:
اکثریت مردم شهرستان شیروان چرداول کرد زبان هستند که با لهجه کلهری تکلم می کنند. با این حال مردم در بخش هلیلان و دهستان بیجنوند در بخش مرکزی به زبان لکی گویش می کنند. همچنین در بخش شیروان سه روستا (چم شیر، چم روته، داربلوط) به زبان عربی تکلم می کنند که به تدریج در حال منسوخ شدن و جایگزینی با زبان کردی می باشد
