ساوه
شهرستان ساوه تا تهران ۱۴۰ كيلومتر فاصله دارد و آب و هواي آن معتدل مايل به گرم است. ساوه يكي ازشهرها و مناطق باستاني بازمانده دوران ساساني است. ساوه در روزگار پارتيان با نام «سواكينه» يكي از منازل مهم ميانراهي و در سده هفتم قبل از ميلاد يكي از دژها و منازل سرزمين ماد به شمار مي‌رفته است. ورود حضرت معصومه (س) به ساوه، نخستين رويدادي است كه در تاريخ اوايل دوران اسلامي اين شهر ذكر شده‌است. ناحيه و شهر ساوه در روزگار ديالمه و سلجوقيان پيوسته مقر زمستاني سلاطين ديلمي و سلجوقي وسپاهيان آنان بوده است.
رونق و آباداني شهر ساوه در روزگار سلجوقيان - به اوج خود رسيد و ساوه به مركز سران قبايل متحدسلجوقي كه لقب اتابك داشتند، تبديل شد. ساوه در جريان حمله خانمان برانداز مغول در قرن هفتم هجري‌صدمه فراواني ديد. در دوره جانشينان هلاكو (ايلخانان) قسمت عمده‌اي از خرابي‌هاي مغول مجدداً بازسازي‌شد. ساوه در دوران تيموريان و آق قويونلو از غارت‌هاي متعدد و رقابت‌هاي ميان شاهزادگان صدمه فراواني ديد. در دوران صفويه بلوكات ساوه يكي از قلمروهاي استقرار ايلات وابسته به نهاد حكومت صفويه (قزلباش وشاهسون‌ها) گرديد و شهر رو به آباداني گذاشت. در دوران زنديه در احياي مجدد بازرگاني شهر تلاش شد ولي با پايتخت شدن تهران از اهميت ساوه كاسته شد و از ميانه دوره قاجار، مهاجرت شهروندان ساوه‌اي به تهران آغاز گرديد. در حال حاضر شهر ساوه يكي از شهرهاي آباد استان مركزي است.
