بهبهان

شهرستان‌ بهبهان‌ در فاصله‌1105 كيلومتري‌ تهران‌ واقع‌ شده‌ و آب‌ و هواي‌ نيمه‌ بياباني‌ دارد. تابستان‌ آن‌گرم‌ و سوزان‌ است‌ و بارندگي‌ آن‌ در فصل‌ زمستان‌ روي‌ مي‌دهد. مركز حكومتي‌ آن‌ در روزگار باستان‌ "قبادفره‌" و"اركان‌" نام‌ داشت‌. نخستين‌ كسي‌ كه‌ ارجان‌ (بهبهان‌) را احداث‌ نمود، "قباد بن‌ فيروز" بود.

در وجه تسمیه بهبهان گفته اند:" مردم لر سیاه چادر را بهان می گفتند و چون از سنگ و گل و چوب خانه ساختند، بهبهان یعنی بهتر از سیاه چادر". در روزگار باستان مرکز حکومتی آن "قباد فره" و "ارگان" نام داشت. نخستین کسی که (ارجان) بهبهان را احداث نمود قباد ابن فیروز بود. در روزگار ساسانیان شهر ارجان که در 12 کیلومتری بهبهان است بنا گردید و پس از ویرانی ارجان مردم به بهبهان فعلی نقل مکان کردند. در قرن چهارم میلادی شهر ارجان پر جمعیت و آباد بود و در نیمه دوم قرن هشتم دیگر اثری از ارجان به جا نمانده بود و طولی نکشید که بهبهان کنونی به جای آن به وجود آمد.

آثار مهم طبیعی، تاریخی و فرهنگی شهرستان بهبهان:

پل کسری در 200 متری شرق بهبهان، از بنا های مربوط به دوره ساسانیان
پل امام رضا یا پل ارجان مربوط به دوره ساسانیان
جلگه تشون
قلعه ارجان مربوط به دوره ساسانی
بازمانده ویرانه های شهر به گواز
آثار کیکاووس فیلکه
آسیاب لیلی و مجنون
آثار ارجان و ارگان قدیم در 5 کیلومتری شمال غربی بهبهان
آثار دو پل و یک سد متعلق به دوره ساسانی
آثار یک پل و یک آتشکده متعلق به دوره ساسانی
سنگ نگاره های تنگ سروک(سولک) مربوط به دوره اشکانی
عمارت کلاه فرنگی
آب نبار مله پیرگل سرخ در راه بهبهان به خیر آباد
کتیبه های تنگ تکاب در 9 کیلومتری شمال شهر بهبهان مربوط به دوره صفویه
زیارتگاه ها و بقعه های مقوم، حیدر، رضا، جعفر و سید.

برگرفته از کتاب راهنمای ایرانگردی نوشته حسن زنده دل