محل استقرار
در شمال شیراز میان دو کوه چهل مقام و بابا کوهی و در واقع در قسمت خروجی شیراز به سمت شهر مرودشت واقع شده است.
پیشینه
این دروازه نخستین بار در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند.همینطور در دوران زندیه بازسازی شد و اتاقکی بالای آن اضافه کرد و دو جلد قرآن در انجا گذاشت. در دوران قاجار به علت زلزله تخریب شد اما توسط محمد ذکی خان نوری تعمیر گردید. همینطور توسط رضاخان تخریب شد و دروازه قرآن جدید در فاصله کمی پس از آن ساخته شد.
سبک معماری
اندازه دروازه قرآن جدید بزرگ تر است و دارای دهانه قوس تیزه دار و دو ورودی کوچک بر روی جرزهای دو طرف وجود دارد. همچنین اتاقکی بالای آن برای گذاشتن قرآن وجود دارد. دور تا دور این بنا آیات قران کریم به خط ثلث و نسخ نوشته شده اند.
بنیانگذار و بانی
این دروازه اولین بار به دستور عضداوله دیلمی ساخته شد.
اهمیت ملی و جهانی
این بنا در تاریخ 19 آذر 1395 با شماره 1800 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
جاذبه های گردشگری مجاور این مکان
فاصله ی این مکان با باغ چهل تن 1 کیلومتر ، با آرامگاه خواجوی کرمانی و حافظیه و باغ جهان نما 2 کیلومتر و با حمام وکیل و باغ دلگشا 3 کیلومتر است.
