محل استقرار
این بنا در دژی قدیمی به همین نام در شهر جی سپاهان یا اصفهان کنونی در کنار پل شهرستان که در کناره شمالی زاینده رود قرار دارد.
پیشینه
سارویه یا کهندژ یا تپه اشرف در اصل یک قلعه با قدمت 7000 ساله ونام کتابخانه ای در دژی قدیمی به همین نام در شهر جی شپاهان بوده است که کتابهای فراوانی در آن نگهداری می شده است و 1400 سال قبل وجود داشته است. این کتابخانه در حمله اعراب به ایران ویران شد و امروزه تنها ویرانه هایی به شکل تپه به شچشم می خورد. این دژ دارای دالان های متعددی بوده است که در ابتدای حمله اعراب از دسترس آنها در امان بوده اند. اعراب پس از تصرف اصفهان ابتدا بنای بیرونی کهندژ از جمله کتابخانه سارویه را ویران می کنند و سپس برای دستیابی به گنجینه های پنهان در خرابه های آن شروع به کندوکاو می کنند ه این کار باعث ویرانی هرچه بیشتر می شود و بسیاری از کتاب ها و رسالات از میان می رود. با این حال کتابهای فراوانی که در داخل زیرزمینپنهان شده بودند از گزند مصون می مانند. اما متاسفانه بعد از مدتی سقف یکی از دالان ها فرو می ریزد و محل اختفای کتاب ها آشکار می شود. کتاب ها به دستور خلیفه عباسی به بغداد منتقل می شود و در نهایت در آنجا از بین برده می شوند.
اهمیت ملی و جهانی
این بنا در تاریخ26 آبان 1375 با شماره 1770 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
جاذبه های گردشگری مجاور این مکان
باغ گلها، پل خواجو و سی و سه پل در 6 کیلومتری، کاخ هشت بهشت، عمارت عالی قاپو و مسجد شیخ لطف الله در 7 کیلومتری این مکان قرار دارد.
