محل استقرار
این بنا در ضلع شرقی خیابان چهارباغ قرار دارد.
پیشینه
این مدرسه که به مدرسه سلطانی و مدرسه مادرشاه نیز معروف است در زمان سلطنت شاه سلطان حسین آخرین پادشاه صفوی جهات تدریس و تعلیم به طلاب از سال 1113 تا 1126 ه.ق. ساخته شد. وجه تسمیهاین مدرسه به سلطانی به این علت است که در زمان شاه سلطان حسین ساخته شده است و بدین جهت مدرسه چهارباغ خوانده می شود چون در خیابان چهارباغ قرار دارد و دلیل آنکه مدرسه مادرشاه نامیده می شود این است که مادر شاه سلطان حسین چند کاروانسرا و بازار و سایر نهادهای اقتصادی را وقف آن کرده است.
سبک معماری
سبک معماری این بنا به شیوه اصفهانی است و گنبد چهارباغ از نظر تناسبات معماری و زیبایی های کاشیکاری بعد از گنبد مسجد شیخ لطف الله قرار دارد. و در آن مزین به طلا و نقره می باشد. به لحاظ زرگری، طلاکاری، طراحی و قلمزنی در نظر استادان بزرگ امروز شاهکاری از صنایع هنری کم نظیر است. در این بنا از هنر کاشیکاری نیز بهره گرفته شده است که عبارتند از کاشی هفت رنگ، معرق، گره چینی، پیلی و معلقی و در کل موزه کاشیکاری اصفهان می باشد.
بنیانگذار و بانی
بانی این مدرسه شاه سلطان حسین می باشد.
اهمیت ملی و جهانی
این بنا در تاریخ 15 دی 1310 با شماره 116 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
جاذبه های گردشگری مجاور این مکان
کاخ هشت بهشت در چند قدمی ، کاخ چهلستون و موزه هنرهای تزئینی در 1 کیلومتری، سی و سخ پل و عمارت عالی قاپو در 2 کیلومتری و میدان امام در 3 کیلومتری این مکان قرار دراد.
