آتشگاه

محل استقرار

این آتشگاه در 8 کیلومتری غرب اصفهان در بلوار آتشگاه و بر فراز کوه آتشگاه که 1600 متر از سطح دریا ارتفاع دارد ساخته شده است.

پیشینه

قدمت این بنا به دوره ساسانیان و الحاقیات آن به ادوار اسلامی باز می گردد. این اثر از نظر بزرگی سومین اثر استان اصفهان و یکی از 7 آتشکده بزرگ ایران در زمان قباد ساسانی بوده است. اما زمان ساخت بنا را قدیم تر از عصر ساسانیان می دانند . مطالعات موسسه ایزمئو IZMEO قدمت این بنا را به دوران تمدن ایلام نسبت می دهد. این نظریه را مطالعات صورت گرفته بر روی آتشکده های برجای مانده از دوران ساسانی در نطنز و کاشان و یزد و آذربایجان و نائین تائید می کنند چرا که در آن روزگاران آتشکده را بر بالای کوه نمی ساختند بلکه در جایی ساخته می شد که دسترسی به آن آسان باشد.

سبک معماری

این بنا از خشت های بزرگ با ملات خاک رس ساخته شده است و پلانی به شکل دایره دارد که از داخلبه شکل هشت ضلعی دیده می شود و نیز دارای ذدریچه های متعددی است. خشت های بکار رفته در این بنا به طول و عرض 40 سانتی متر و قطر 14 سناتی متر است و مصالح بکار رفته در این خشت ها گل و سنگ ریزه و نی های اطراف زاینده رود است. این مجموعه دارای اتاق ها و ساختمانهایی در 4 جهت تپه بوده است که تا زیر اتاقک آتشگاه ادامه داشته است.

اهمیت ملی و جهانی

این اثر در تاریخ 11 آذر 1330 با شماره 380 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

جاذبه های گردشگری مجاور این مکان

منارجنبان در 5 کیلومتری، مسجد جامع خوزان در 6 کیلومتری، باغ پرندگان در 7 کیلومتری، کلیسای وانک و کلیسای مریم مقدس در 12 کیلومتری این مکان قرار دارد.