محل استقرار
این مقبره در شمال شرقی حرم اما رضا و در خروجی زیر گذر خیابان نواب صفوی قرار دارد.
پیشینه
این آرامگاه محل دفن شیخ محمد عارف عباسی معروف به پیرپالان دور از عرفا و پیران سلسله ذهبیه است. وی استاد خط ثلث بوده و هفت سوره از قرآن به خط وی موجود است.ایشان با اینکه می توانست بدون رنج و زحمت زندگی خوبی داشته باشد اما با این حال به حرفه پالان دوزی پرداخت و از این راه امرار معاش کرد. او زندگی عارفانه ای را برگزید و به جستجوی راه معرفت پرداخت و مدتی را به کسب فیض از اهل حق سپری نمود و به بروز کراماتی نیز نائل گشت. تاریخ ساخت این بنا به سال 985 ه.ق. و به زمان سلطان محمد خدابنده پدر شاه عباس باز می گردد.
سبک معماری
این بنا پلانی چهارگوش با گنبدی بر فراز آن و و ایوانی آجری در مقابل است. در داخل بقعه شاه نشینی وجود دارد که در بالای آن یزدی بندی اجرا شده است که در اصل دارای نقاشی بوده است. این بنا دارای تزئینات نقاشی از دوره صفویه است که با گذشت زمان تنها بخش کوچکی از آن به دلیل مرمت و احیا بازمانده است. در زیر کاسه گنبد ترنج هایی با نگاره های گیاهی نقش بسته شده است. در ساخت نمای خارجی از طاق نماهای تیزه دار آجری و پشت بغل های کاشی و قاب های تزئینی استفاده شده است. سطح گنبد از بیرون دارای پوششی از کاشی های فیروزه ای رنگ است.
جاذبه های گردشگری مجاور این مکان
حرم امام رضا، موزه آستان قدس رضوی، مسجد گوهرشاد، مقبره شیخ طبرسیدر یک کیلومتری ، آرامگاه کلنل تقی خان پسیان و کلیسای مسروپ مقدس در 4 کیلومتری این مکان قرار دارد.
