رامهرمز
شهرستان رامهرمز در فاصله 1008 كيلومتري تهران واقع شده و آب و هواي گرم دارد. رامهرمز شهري تاريخي است كه بنيان‌گذار آن را هرمز ساساني مي‌دانند. رامهرمز را در گذشته سمنگان مي‌ناميدند. اين شهر عليرغم قدمت تاريخي، توسعه چنداني نيافته است. ناحيه تاريخي رامشير در اين شهرستان قرار دارد وخرابه‌هاي شهر قديم رامشير در سه كيلومتري آن به‌جامانده است.
اهميّت رامشير بيشتر به خاطر نقش ارتباطي آن با بنادر جنوب توسط پل بزرگ رامشير است كه بر روي رودخانه جراحي (مارون) احداث شده است. شهرستان رامهرمز در سال‌هاي اخير، مجدداً اهميّت گذشته خود را باز يافته و رو به توسعه و ترقي نهاده و امروزه از شهرستان‌هاي مهّم استان خوزستان بشمار مي‌رود.
آثار مهم طبیعی، تاریخی و فرهنگی شهرستان رامهرمز:
-
قلعه داو یا داودختر در شمال شهر رامهرمز متعلق به دوره ساسانیان
-
قلعه یزدگرد یاتاشاری
-
طاق نصرت متعلق به دوره ساسانی
-
گور هرمز ساسانی متعلق به دوره ساسانی
-
تل برمی یا تل برمک که در آن حفاری های غیر علمی صورت گرفته و اشیائی از قبیل مجسمه جانوران و سفال های منقوش و اجسام مسین به دست آمده است
-
تل های سوده و گسر یا رزینی در اطراف رامهرمز
-
اشکفت مختارک و آثار ویرانه های آن
-
آثار ویرانه های سر چشمه
-
زیارتگاه ها و بقعه های علمدار، بی بی تاج و خواجه خضر.
برگرفته از کتاب راهنمای ایرانگردی نوشته حسن زنده دل
